واليبال

واليبال

چهارشنبه ۱۹ شهریور ۰۴

داوري

۱۱۱ بازديد

هر مسابقهٔ واليبال دو داور اصلي دارد يكي داور اول كه در بالاي تور مي‌باشد و ديگري داور دوم مي‌باشد كه روبروي داور اول مي‌ايستد و در مواقعي خاص اجازهٔ سوت زدن نيز دارد. چهار داور خط دور تا دور زمين واليبال مي‌ايستند و با پرچم داور اول را در امر قضاوت ياري مي‌دهند. دو داور هم پشت ميز منشي هستند يكي داور منشي و ديگري هم كمك منشي كه كار ثبت امتيازات، تعويض‌ها و اخطارها را بر عهده دارند. سرداور هم به عنوان ناظر مي‌بايست در تمام ديدارها حضور داشته باشد.

خطاهاي واليبال:

  1. در هنگام زدن سرويس، اگر پاي بازيكن روي خط قرار گيرد، خطا محسوب مي‌شود.
  2. اگر در هنگام زدن اسپك يا دفاع يا دادن پاس، پاي بازيكن به‌طور كامل از خط وسط زمين عبور كند، خطا محسوب مي‌شود.

۳- چنانچه دست مدافع يا اسپكر، به نوار سفيد بالاي تور كه ۷ سانتي‌متر است برخورد كند، خطا محسوب مي‌شود و اگر دست يا بدن به ديگر قسمت‌هاي تور برخورد كند، خطا خواهد بود. در واقع، برخورد بازيكن به تور واليبال به هر شكل، خطا محسوب مي‌شود.

  1. اگر هنگام پاس دادن، دريافت توپ، اسپك زدن يا ردن كردن توپ به سمت زمين مخالف، توپ از يك دست يا هر دو دست با مكث رها شود، خطا است (حمل توپ تلقي مي‌شود). همچنين اگر منطقه توپ شناور به هنگام اسپك با مكث و كنترل تعويض شود خطا است (حمل توپ تلقي مي‌شود).
  2. آنتن موجود در طرفين بالاي تور، محدوده تور را مشخص مي‌كند و اگر توپ به آنتن بالاي تور يا خط فرضي ادامه آنتن برخورد كند خطا مي‌باشد و توپ براي سرويس زدن به تيم مقابل داده مي‌شود.
  3. توپ سرويس، دفاع روي تور ندارد، مگر اينكه توپ سرويس در نقطه‌اي پايين‌تر از نوار سفيد رنگ بالاي تور كه هفت سانتي‌متر است، دريافت شود.
  4. اگر توپ از روي تور رد شده باشد رد محسوب مي‌شود و خطا است. (به عنوان مثال توپ از لبه تور جدا شده در زمين تيم الف باشد و بازيكن تيم ب به توپ ضربه بزند يا آن را لمس كند).

۸- زننده سرويس پس از سوت داور ۸ ثانيه فرصت دارد سرويس بزند. در غير اين صورت و اتلاف وقت، خطاي ۸ ثانيه محسوب مي‌شود.

  1. اگر يك بازيكن، دوبارِ پي در پي به توپ ضربه بزند خطاي دو ضرب محسوب مي‌شود.
  2. اگر تيمي بيش از سه بار به توپ ضربه بزند، خطاي چهار ضرب محسوب مي‌شود.
  3. اگر بدون جدا شدن توپ از دست، سرويس زده شود، خطا محسوب مي‌شود. به اين معني كه ابتدا بايد توپ از دست جدا شود و سپس به آن ضربه زده شود.
  4. بستن مسير ديد تيم دريافت كننده سرويس، از سوي بازيكنان تيم زننده سرويس، غيرقانوني است و خطا محسوب مي‌شود. (بازيكنان تنها مجاز به بالا آوردن دستها تا حدود قد خود هستند)

توپ

۱۱۴ بازديد

در استانداردها، توپ بايد به شكل كروي (گرد) و از جنس چرم انعطاف‌پذير يا چرم مصنوعي باشد. درغير اين صورت بايد از لاستيك يا موارد مشابه اين دست ساخته شده باشد. رنگ توپ مي‌تواند هم يكنواخت و هم تركيبي از رنگ‌ها باشد.[۱۲] بعد از آزمايش بسياري كه فدراسيون جهاني از رنگ‌هاي مختلف براي توپ گرفت، يك آزمايش را با رنگ‌هاي زرد، آبي و سفيد در مسابقات قهرماني جهاني در سال ۱۹۹۸ ژاپن انجام داد؛ كه معرفي اين توپ، جايگزين توپ‌هاي سفيد سنتي شد.[۱۱] در توپ‌هاي از جنس چرم مصنوعي، رنگ تركيبي مورد استفاده در مسابقات رسمي بين‌المللي بايد با استانداردهاي فدراسيون واليبال منطبق باشد. در استانداردهاي بين‌المللي، پيرامون توپ ۶۵ تا ۶۷ سانتي‌متر و وزن آن ۲۶۰ تا ۲۸۰ گرم است. فشار داخل توپ نيز بايد ۰٫۳ تا ۰٫۳۲۵ كيلوگرم بر سانتيمتر مربع باشد

پست

۱۱۷ بازديد

     ليبرو:۱- دريافت سرويس ۲- توپگيري ۳- ارسال پاس برگشتي (نكته) ليبرو حق پاس با پنجه در منطقه يك سوم ندارد فقط در اين منطقه با ساعد حق پاس دارد
    پاسور (سِتر): ۱- ارسال پاس مناسب هم از نظر تكنيكي و هم از نظر تاكتيكي ۲- دفاع روي تور ۳- سرويس ۴- توپگيري
    پشت خط زن (قطر پاسور): ۱- اسپك ۲- دفاع روي تور ۳- سرويس ۴- توپگيري
    دريافت كننده بيروني (قدرتي زن): (اسپكر):۱- دريافت سرويس ۲- اسپك ۳- دفاع روي تور ۴- سرويس ۵- توپگيري ۶- حمله

سرعتي زن (قطر ليبرو):۱-اسپك سرعتي ۲-دفاع ۳-سرويس

زمين استاندارد واليبال

۱۱۵ بازديد

طبق قوانيني كه توسط فدراسيون بين‌المللي واليبال نوشته شده‌است، زمين بازي واليبال بايد مستطيلي شكل، و طول آن ۱۸ متر (۶۰ فوت) و عرض آن ۹ متر (۳۰ فوت) باشد. خط وسط كه در مركز آن قرار دارد، زمين را به دو قسمت ۹ متري تقسيم مي‌كند، و هم‌چنين در ۳ متري از هر طرف آن، خط حمله يا خط پايان قرار دارد. تور واليبال نيز به‌طور مستقيم بالاي خط مركز، و ارتفاع آن ۲٫۴۳ متر (۸ فوت) براي مردان، و ۲٫۲۴ متر (۷ فوت و ۴ اينچ) براي زنان است. در استانداردهاي واليبال، حاشيه‌هاي زمين حداقل بايد نزديك ۲ متر (۶ فوت) در هر طرف با خط زمين فاصله داشته باشد. سقف سالن نيز بايد فضاي بازي عاري از هرگونه موانع به ارتفاع ۷ متر (۲۳ فوت) از كف زمين باشد. تمام خط‌هاي كشيده شده در زمين بازي نيز، ۵ سانتي‌متر (۲ اينچ) ضخامت دارند.[۹][۱۰] نكته‌هاي مهم در واليبال-۱در موقع سرويس زدن پاي شما نبايد داخل زمين نارنجي شود۲-موقع بازي و موقع زدن اسپك دست شما نبايد به تور برخورد كند. ۳-اگر توپ شما به آنتن برخورد كند خطاي آنتن است. ۴_در واليبال فقط سه ضرب موقعي كه توب در زمين شماست زده شود (دفاع كردن توپ جزو ضرب در زمين شما نمي‌باشد). ۵-موقع بازي اگر پاي شما داخل زمين حريف باشد خطا محسوب مي‌شود
روش چرخش در بازي واليبال

پس از دريافت امتياز توسط تيم، اعضاي آن بايد در جهت عقربه‌هاي ساعت در زمين بچرخند. اين يك نكته مهم و جزو تاكتيك‌هاي واليبال سالني به حساب مي‌آيد. اين تاكتيك باعث مي‌شود كه تمام بازيكنان در تمام مناطق بازي كنند و هميشه در منطقه دفاع يا حمله نباشند. همانند شكل كه با چرخش منظقه «۲» به منطقه «۱»، به همين ترتيب تمام مناطق جايگزين يكديگر مي‌شود. يك تيم بايد حتماً قبل از سرويس تيم مقابل، در جهت عقربه‌هاي ساعت بچرخد. هنگامي كه سرويس زده مي‌شود، بازيكنان جلوي خط حمله مي‌توانند موقعيت‌هاي خود را تغيير دهند و حركت كنند اما بازيكنان پشت خط نمي‌توانند به جلوي آن بيايند و دفاع يا حمله كنند. آن‌ها بايد تمام اقدامات حمله را از پشت خط حمله انجام دهند.

گاه نگار

۱۰۳ بازديد

     ۱۹۱۷: امتيازهاي هر گيم از ۲۱ به ۱۵ تغيير كرد.
    ۱۹۲۰: تعداد ضربات براي هر طرف به ۳ محدود شد.
    ۱۹۲۲: اولين دورهٔ رسمي مسابقات در بروكلين با حضور ۲۷ تيم از ۱۱ ايالت آمريكا برگزار شد.
    ۱۹۳۰: اولين بازي واليبال ساحلي دونفره انجام شد.
    ۱۹۴۷: فدراسيون بين‌المللي واليبال (به فرانسوي: Fédération Internationale de Volleyball) به‌اختصار FIVB تشكيل شد.
    ۱۹۴۸: اولين دورهٔ مسابقات رسمي واليبال ساحلي انجام شد.
    ۱۹۴۹: اولين دورهٔ مسابقات قهرماني واليبال جهان در شهر پراگ، چكسلواكي برگزار شد.
    ۱۹۶۴: واليبال براي اولين بار به جمع ورزش‌هاي المپيكي پيوست.
    ۱۹۸۷: واليبال ساحلي از ورزش‌هاي رسمي بازي‌هاي جهاني شد.
    ۱۹۹۶: واليبال ساحلي دونفره نيز به‌عنوان ورزش رسمي المپيك شناخته شد.

پذيرش واليبال از سوي ديگر كشورها

۹۲ بازديد

اولين كشور خارجي كه واليبال را پذيرفت، كشور كانادا و به سال ۱۹۰۰ بود. اساساً نهضت Y.M.C.A (سازمان جوانان مسيحي) در معرفي اين ورزش به ديگر كشورهاي جهان و گسترش آن، سهم فراواني دارد. بازي واليبال در پايان سال ۱۹۰۰ به صربستان و در سال‌هاي ۱۹۰۵ به كوبا، ۱۹۰۹ به پورتوريكو، ۱۹۱۰ به فيليپين، ۱۹۱۲ به اورگوئه، ۱۹۱۳ به چين و ۱۹۱۷ به ژاپن و به تدريج از سال ۱۹۱۴ به بعد توسط سربازان آمريكايي و مستشاران و اشخاص ديگر به كشورهاي اروپايي از قبيل فرانسه، چكسلواكي، لهستان، شوروي، بلغارستان معرفي شد و گسترش يافت.

پذيرش اين ورزش در اروپا در ابتدا كند بود. فرانسه، چكسلواكي و لهستان سه كشوري بودند كه قبل از ديگران اقدام به تشكيل فدراسيون ملي واليبال در كشور خود نمودند. شوروي كه در سال ۱۹۲۳ اقدام به تأسيس انجمن ملي واليبال نمود، براي پيشرفت و دگرگوني آن فعاليت زيادي به عمل آورد. شوروي از كشورهايي است كه در پيشرفت تكنيك و تاكتيك واليبال و تنظيم قوانين در جهان سهم به سزايي دارد و همواره از قدرت‌هاي بزتر اين ورزش بوده‌است.

دگرگوني‌ها

۱۱۶ بازديد

در آغاز براي بازي واليبال قوانين خاصي تدوين نشده بود، هر فرد و در هر كشوري به ميل خود و به طريق مختلف با توپ بازي مي‌كرد. رفته‌رفته واليبال در مناطق و نواحي مختلف جهان گسترش مي‌يافت. كم‌كم قوانيني براي اين بازي وضع شد و روش‌ها و حركات تكنيكي جايگزين حركات قبلي گرديد. در سال ۱۹۰۰ پذيرفته شد كه امتيازات هر ست بازي ۲۱ پوئن (امتياز) باشد. در سال ۱۹۱۲ سيستم چرخش به تصويب رسيد. در سال ۱۹۱۷ پذيرفته شد كه هر ست بازي ۱۵ امتياز باشد. در سال ۱۹۱۸ تعداد بازيكنان هر طرف زمين ۶ نفر پيشنهاد شد، كه مورد قبول عامه قرار گرفت. در سال ۱۹۲۱ موافقت شد كه هر تيم با حداكثر سه ضربه توپ را به طرف ديگر بفرستد. در سال ۱۹۲۳ اندازه زمين بازي ۹×۱۸ متر تعيين شد.

به مرور در سال‌هاي بعد، قوانين فراواني براي اين بازي وضع شد و در بسياري از قوانين قبلي نيز تغييراتي حاصل گشت. هم‌اكنون نيز هر چهار سال يك بار در كنگره جهاني واليبال تغييراتي در قوانين بازي به تصويب مي‌رسد. از جديدترين و مهمترين قوانين مانند تغيير روش امتيازگيري به رالي، سقف امتياز ۲۵ براي ستهاي اول، دوم، سوم و چهارم و امتياز ۱۵ براي ست پنجم و افزودن بازيكن آزاد، در سال ۱۹۹۸ قانوني وضع شد كه در امتيازهاي ۸ و۱۶ به تيمها وقت استراحت فني داده مي‌شود. تازه‌ترين قانون واليبال استفاده از دوربين براي خط است؛ و بعد از آن قانون برخورد بدن با هر نقطه از تور خطاست.

پيشينه

۹۸ بازديد

بازي واليبال، در اصل به نام مينتونت، در سال ۱۸۹۵ (ميلادي) توسط ويليام مورگان پس از گذشت چهار سال از اختراع بسكتبال، ابداع شد. مورگان فارغ‌التحصيل كالج اسپرينگفيلد ماساچوست، واليبال را با تركيبي از بسكتبال، بيس بال، تنيس و هندبال طراحي كرد. اولين تور واليبال، كه قرض گرفته‌شده از ورزش تنيس بود، فقط كمتر از ۱ متر (۳ فوت) ارتفاع داشت.[۳] در ۷ ژوئيه ۱۸۹۶ (ميلادي)، اولين بازي رقابتي واليبال انجام شد.[۷] كارگران انجمن مسيحيان مردان جوان (YMCA)، بازي را از هوليوك، ماساچوست به مدارس ميسيونري آمريكا در آسيا بردند. واليبال به سرعت در آسيا به ورزش بسيار محبوب تبديل شد و به‌عنوان ورزشي از بازي‌هاي شرقي در اوايل سال ۱۹۱۳ (ميلادي) تبديل شد. واليبال هم‌چنين در روسيه نيز محبوب شد. هنگامي كه رقابت‌هاي بين‌المللي به‌طور منظم در سال ۱۹۵۰ (ميلادي) آغاز شد، روسيه تيم برجسته‌اي از اين رقابت‌ها بود. در طول جنگ جهاني اول، نيروهاي ايالات متحده، واليبال را به اروپا معرفي كردند.[۷]

در سال ۱۹۱۶، انجمن مسيحيان مردان جوان كه دانش‌آموزان كالج اسپرينگفيلد ماساچوست بودند، موفق به القاي انجمن ورزشي قدرتمندي در دانشگاه شدند كه به انتشار قوانين و مجموعه‌اي از مقالات مرتبط با واليبال مي‌پرداخت، و كمك قابل توجهي به رشد سريع واليبال در ميان دانشجويان جوان دانشگاه مي‌كرد. در سال ۱۹۱۸، تعداد بازيكنان هر تيم از نه نفر به شش نفر محدود شد، و هم‌چنين در سال ۱۹۲۲، تعداد مجاز براي بازي با توپ در طرف به حداكثر سه عدد تغيير كرد.[۷][۸] در طول سال‌هاي بعد مشخص شد كه قوانين استاندارد براي مسابقات بازي مورد نياز است، و در نتيجه در سال ۱۹۲۸ (ميلادي) سازمان انجمن واليبال ايالات متحده (USVBA) تشكيل شد. تا اوايل ۱۹۳۰ (ميلادي)، واليبال بيشتر يك بازي براي گذراندن اوقات فراغت و تفريح و سرگرمي بود، و فقط چند فعاليت در محدودهٔ رقابت‌هاي بين‌المللي وجود دارد. هم‌چنين قوانين مختلفي از اين بازي در قسمت‌هاي مختلف جهان وجود داشت. با اين حال، بسياري از كشورها در مسابقات قهرماني ملي به رقابت با يكديگر مي‌پرداختند (به‌عنوان مثال در شرق اروپا كه بازي به سطح استاندارد قابل توجهي رسيده بود).

واژه‌شناسي

۹۹ بازديد

اصطلاح واليبال (به انگليسي: Volleyball) از تركيب دو بخش والي (به انگليسي: Volley) به معناي رگبار يا شليك به‌طور دسته‌جمعي[۴] و بال (به انگليسي: Ball) به معناي توپ و گلوله ايجاد شده‌است.[۵] درگذشته، و در زمان ابداع واليبال توسط ويليام جي. مورگان، او نام اين بازي را مينتونت (به انگليسي: Mintonette) ناميد كه حداقل اصطكاك ميان اعضاي دو تيم ايجاد شود. بعدها، زماني كه آلفرد اس. هالستد مشغول تماشاي اين ورزش بود، نام آن را به «واليبال» تغيير داد كه به دليل حركت اين بازي كه همانند «رگبار توپ» در امتداد زمين و از بالاي تور است، بود

واليبال

۱۰۴ بازديد

واليبال (به انگليسي: Volleyball) يك ورزش تيمي و ششمين ورزش محبوب[۱] و گسترده‌ترين ورزش در بيشتر كشورهاي جهان است[۲] كه در آن بازيكنان در دو تيم شش نفره، در دو سوي توري قرار مي‌گيرند و تلاش مي‌كنند تا طبق قوانين بازي، توپ را از روي تور در زمين تيم مقابل فرود آورند. طول زمين واليبال ۱۸ متر و عرض آن ۹ است. هرتيم حداقل بايد ۳ ست (يا دست) از ۵ پنج ست بازي را ببرد، تا بتواند پيروز مسابقه شود.

واليبال در سال ۱۸۹۵ در كشور آمريكا و توسط ويليام مورگان ابداع شد. سپس به‌سرعت فراگير شد؛ به‌طوري كه در المپيك تابستان۱۹۶۰ براي نخستين‌بار در برنامه بازي‌هاي المپيك قرار گرفت و امروزه تقريباً در تمام دنيا بازي مي‌شود. اين رشته تقريباً براي تمام گروه‌هاي سني مناسب است و وسايل بازي شامل توپ و تور است. امروزه، بيش از ۸۰۰ ميليون بازيكن واليبال در سراسر جهان وجود دارند، كه ۴۶ ميليون نفر از آنها از ايالات متحده آمريكا هستند.[۳] بر اساس اطلاعات كميته المپيك، واليبال بالاتر از فوتبال، تنيس و ديگر ورزش‌ها محبوب‌ترين ورزش بازي‌هاي المپيك است. واليبال قهرماني جهان قديمي‌ترين و مهم‌ترين رويداد واليبال پس از بازي‌هاي المپيك است كه هر چهار سال يك‌بار با شركت تيم‌هاي ملي واليبال مردان و زنان برتر دنيا در يكي از كشورهاي جهان برگزار مي‌شود. علاوه بر اين، جام جهاني، ليگ جهاني و جام بزرگ قهرمانان جهان به‌ترتيب معتبرترين تورنومنت‌هاي واليبال در جهان هستند. ليگ‌هاي متعددي از جمله ليگ سري آ و پرو آ در كشورهاي مختلف به‌وجود آمده‌اند كه جزو مسابقات داخلي آن كشور محسوب مي‌شوند.