داوريدر آغاز براي بازي واليبال قوانين خاصي تدوين نشده بود، هر فرد و در هر كشوري به ميل خود و به طريق مختلف با توپ بازي مي‌كرد. رفته‌رفته واليبال در مناطق و نواحي مختلف جهان گسترش مي‌يافت. كم‌كم قوانيني براي اين بازي وضع شد و روش‌ها و حركات تكنيكي جايگزين حركات قبلي گرديد. در سال ۱۹۰۰ پذيرفته شد كه امتيازات هر ست بازي ۲۱ پوئن (امتياز) باشد. در سال ۱۹۱۲ سيستم چرخش به تصويب رسيد. در سال ۱۹۱۷ پذيرفته شد كه هر ست بازي ۱۵ امتياز باشد. در سال ۱۹۱۸ تعداد بازيكنان هر طرف زمين ۶ نفر پيشنهاد شد، كه مورد قبول عامه قرار گرفت. در سال ۱۹۲۱ موافقت شد كه هر تيم با حداكثر سه ضربه توپ را به طرف ديگر بفرستد. در سال ۱۹۲۳ اندازه زمين بازي ۹×۱۸ متر تعيين شد.
به مرور در سال‌هاي بعد، قوانين فراواني براي اين بازي وضع شد و در بسياري از قوانين قبلي نيز تغييراتي حاصل گشت. هم‌اكنون نيز هر چهار سال يك بار در كنگره جهاني واليبال تغييراتي در قوانين بازي به تصويب مي‌رسد. از جديدترين و مهمترين قوانين مانند تغيير روش امتيازگيري به رالي، سقف امتياز ۲۵ براي ستهاي اول، دوم، سوم و چهارم و امتياز ۱۵ براي ست پنجم و افزودن بازيكن آزاد، در سال ۱۹۹۸ قانوني وضع شد كه در امتيازهاي ۸ و۱۶ به تيمها وقت استراحت فني داده مي‌شود. تازه‌ترين قانون واليبال استفاده از دوربين براي خط است؛ و بعد از آن قانون برخورد بدن با هر نقطه از تور خطاست.
پنجشنبه ۰۵ بهمن ۹۶ | ۱۶:۵۵ ۱۱۷ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است